تحلیلی بر تحولات جمعیتی شهر اصفهان (85 ـ 1335 )

جمعیت مهم ترین عنصر اساسی وتحلیلی و متمایز کننده مکان و تشکیلات فضایی است, که موضوع اصلی جغرافیا را تشکیل می دهد. هر نوع برنامه ریزی و تعیین خط مشی های اقتصادی و اجتماعی در سطوح مختلف ناحیه ای, منطقه ای و ملی, مستلزم آگاهی از کم و کیف پدیده های دموگرافیکی است. جمعیت شهر اصفهان در دهه های اخیر رشد شتاب زده ای داشته است و از 254708 نفر در سال 1335 به 1602110 نفر در سال 1385 رسیده است و اینک سومین شهر پرجمعیت ایران است. فرضیات این تحقیق عبارتند از: ـ مهاجرپذیری، افزایش شدید شهرنشینی، رشد سریع جمعیت شهری، تغییرات جنسی و جوانی جمعیت شهری از ویژگی های جمعیتی شهر اصفهان می باشد. ـ عوامل اقتصادی، اجتماعی ـ فرهنگی و سیاسی بر شاخصهای جمعیتی اصفهان تأثیرگذارند. این پژوهش از نوع توسعه ای است و روش تحقیق آن کتابخانه ای و تحلیل آماری است. منابع مورد استفاده در این تحقیق شامل منابع کتابخانه ای و اینترنتی و نیز اطلاعاتی است که از تحلیل آماری داده ها به دست آمده اند. به این منظور از نرم افزارهای spss و excell به منظور تحلیل داده ها و نیز از نرم افزارهای arcview و arcmap به منظور نمایش داده ها استفاده شده است. از مهم ترین یافته های این پژوهش می توان به موارد زیر اشاره کرد: - جمیت اصفهان در طول شش دوره ی سر شماری از سال 1335 تا 1385 بصورت ناهماهنگ از نظر رشد جمعیتی و در طول زمان افزایش یافته است. - افزایش نامتعادل جمعیت, روآوردن روستاییان به شهر, کمی مسکن, توسعه ی مراکز صنعتی, نارساییهای بهداشتی و آموزشی و سایر خدمات شهری و مشکلات ترافیک از جمله پدیده هایی است که صنعت گرایی برای شهر اصفهان به ارمغان آورده است.